Daniël Wayenberg
Nadat Daniël Wayenberg in 1949 internationaal doorbrak, speelde hij met vrijwel alle grote orkesten ter wereld, zoals het New York Philharmonic en het Koninklijk Concertgebouworkest. Hij wordt beschouwd als één van de grootste Nederlandse pianisten en geeft jaarlijks nog tientallen optredens.
Wayenbergs Russische moeder Margarete Berson bracht hem op jonge leeftijd in contact met de piano. Daarna studeerde hij bij Ary Verhaar en later in Parijs bij Marguerite Long. Hij ontving een Koninklijke onderscheiding in de Orde van Oranje Nassau en in Frankrijk de Chevalier des Arts et des Lettres.
Wayenberg componeerde kamermuziek, pianoconcerten, het ballet Solstice en de symfonie Capella. Na de herontdekking van de luthéal schreef hij voor dit instrument de compositie Cadens, Serenade en Toccata. De cd-box van de violist Theo Olof bevat de historische opnamen op dit instrument.
In december 2014 vond de wereldpremière plaats van zijn Compact Symphony in de Oosterpoort in Groningen. In 2016 (op 86-jarige leeftijd) nam hij alle 12 Études d’exécution transcendante van Liszt op voor het Franse label Lyrinx, Zefir Records bracht Wayenberg en Martin Oei een CD uit op twee originele Erard vleugels. Deze CD ‘Chopin a deux’ met beide pianoconcerten van Chopin kreeg lovende recensies in de Volkskrant, NRC, Nederlands Dagblad, muziektijdschrift Luister en Trouw.
Wayenberg vormt een vast duo met Martin Oei; naast stukken voor quatre-mains spelen ze graag pianoconcerten op twee vleugels. Wayenberg is tevens vaste begeleider van de Franse mezzosopraan Yana Boukoff.
recensie Trouw ; Klassiek Centraal (België)
———————————
16 oktober recensie het Dagblad van het Noorden
recensie van Tholense BODE, 18 april 2016 Flamboyant Liszt concert THOLEN – Het Oude Stadhuis van Tholen was tot de laatste plaats bezet bij een indrukwekkend concert van de inmiddels 86-jarige Meesterpianist Daniël Wayenberg op zaterdag 16 april. Hij was uitgenodigd door de Stichting Anthonie Keldermans Concerten. In de historische, voor kamermuziek zeer geschikte, hal van het 15e eeuwse voormalig Stadhuis, speelde Wayenberg een contrastrijk programma van de 19e eeuwse tegenpolen Frédéric Chopin en Franz Liszt. Het 1e deel van het concert bestond uit Chopin’s Impromptu’s en de Barcarolle. Gracieuze, uit de Franse cultuur ontsproten muziek, die Wayenberg met delicaat raffinement uitvoerde. De vleugel waarop hij dit speelde, een eveneens delicaat instrument dat in 1908 door de firma Feurich in Leipzig werd gebouwd, versterkte zijn muzikale intentie. De hoofdmoot van het programma bestond uit de Études d’exécution Transcendante van Franz Liszt. Daniël Wayenberg gaf een heldere, soms licht humoristische toelichting bij de titels van deze 12 Etudes, die tot de technisch meest uitdagende van de pianoliteratuur behoren. In de uitvoering van pianowerken van Liszt is Daniël Wayenberg optimaal in zijn element. Zijn interpretatie en technische beheersing van deze Etudes kunnen ronduit imposant genoemd worden. Ademloos luisterend publiek werd meegenomen in de soms zeer poëtische, en vaak diabolische gedachtewereld van de 19e eeuwse klavierleeuw Franz Liszt. Aan het spel van deze éminence grise is te horen dat hij is geschoold en cultureel geworteld in de Laat-Romantiek. Het is een voorrecht om deze pianocultuur van virtuositeit en poëzie nog te kunnen ervaren. Onder Wayenberg’s handen bleek de delicate Feurich-vleugel ook zijn naam eer aan te doen: vurig. Pianisten van het kaliber Wayenberg zijn in staat een instrument totaal naar hun hand te zetten. Deze vleugel, die deel uitmaakt van de collectie klavierinstrumenten in het Oude Stadhuis van Tholen, had niet eerder op deze wijze geklonken. Het enigszins overdonderde publiek beloonde de nestor der Nederlandse pianisten met een ovationeel applaus, dat hij, een beminnelijk mens zijnde, enigszins bescheiden in ontvangst nam. (geschreven door Jan de Viet)